غربال‌های مولکولی

جاذب‌های معدنی، عوامل فیلترکننده و عوامل خشک‌کننده
غربال‌های مولکولی، آلومینوسیلیکات‌های فلزی بلوری هستند که دارای یک شبکه سه بعدی به هم پیوسته از تتراهدرال‌های سیلیس و آلومینا می‌باشند. آب طبیعی هیدراتاسیون با حرارت دادن از این شبکه حذف می‌شود تا حفره‌های یکنواختی ایجاد شود که به صورت انتخابی مولکول‌هایی با اندازه خاص را جذب می‌کنند.
الک‌های با مش ۴ تا ۸ معمولاً در کاربردهای فاز گازی استفاده می‌شوند، در حالی که نوع ۸ تا ۱۲ مش در کاربردهای فاز مایع رایج است. شکل‌های پودری الک‌های ۳A، ۴A، ۵A و ۱۳X برای کاربردهای تخصصی مناسب هستند.
غربال‌های مولکولی که مدت‌هاست به خاطر ظرفیت خشک‌کنندگی‌شان (حتی تا ۹۰ درجه سانتیگراد) شناخته شده‌اند، اخیراً کاربرد خود را در فرآیندهای آلی مصنوعی نشان داده‌اند و اغلب امکان جداسازی محصولات مورد نظر را از واکنش‌های تراکمی که توسط تعادل‌های عموماً نامطلوب اداره می‌شوند، فراهم می‌کنند. نشان داده شده است که این زئولیت‌های مصنوعی می‌توانند آب، الکل‌ها (از جمله متانول و اتانول) و HCl را از سیستم‌هایی مانند سنتز کتیمین و انامین، تراکم استر و تبدیل آلدهیدهای غیراشباع به پلی‌انال‌ها حذف کنند.